De klassen

Onderweg naar school, mama loopt voorop, besef ik mij dit ik de weg naar school al weet. Het begint een beetje als een thuis te voelen. Misschien denken jullie nu: dat is toch ook niet zo gek, nou wel als je hier door de straten loopt. Straten hebben geen naam, wegen zijn van modder en lopen allemaal door elkaar. De regen heeft ervoor gezorgd dat de wegen lastig zijn om over te lopen. Daarnaast komt de geur van rot Nog meer op je af. Ik realiseer mij weer eens des te meer hoe goed wij het hebben.
Maandag ga ik het dan toch aangaan, alleen lopen. Tot nu toe vind ik dat best wel spannend en dit heet loslaten. Wat kan mij gebeuren.. Ik raak misschien verdwaald en gelukkig spreken de meeste mensen hier Engels. Ook heb ik inmiddels een boek met Nepalese woorden gemaakt, dus ik red mij vast.

Eenmaal aangekomen op school voel ik mij welkom. De kinderen begroeten mij en de leerkrachten vragen hoe het is en wat ik van hun school vind.
Wat ik ervan vind. Laat ik voorop stellen dat het verschil in cultuur ervoor zorgt dat kinderen en ouders een andere insteek hebben dan wij Nederlanders als het gaat over ontwikkeling. Om hier een beetje een toekomst te hebben, is het van belang om goed geschoold te zijn, anders heb je letterlijk niks. En als je goed geschoold bent, kan je redelijk leven. Met redelijk bedoel ik dan voor Nepalese begrippen, want geloof mij, die zijn heel anders dan bij ons. Ik kan je vertellen dat iemand op straat in Nederland het misschien wel beter kan hebben dan een gemiddelde Nepalees.
Dat in het achterhoofd hebbende wil ik hun cultuur en gewoontes niet "beledigen" en een ieder in zijn waarde laten.
Het is een prachtige, kleurrijke school met leerkrachten die erg gepassioneerd werken. Met veel liefde en zorg voor de kinderen geven ze les op de manier waarop zij onderwijs aanbieden en dat is anders dan bij ons. Ook anders dan ik het gewend ben en andsers dan mijn visie.
Wat mij direct opgevallen is, is dat kinderen veel aangeboden krijgen en niet zelf ontdekken. Kinderen van 3 jaar hebben een tekenschrift en daarin is een sunflower getekend. Ze worden in groepjes verdeels: Goed, minder goed en slecht (zoals zij het vertalen). Er wordt ze verteld welke kleur waar moet en dit is wat alle kinderen doen binnen hun niveau. Voorafgaand deze les worden alles sunflowers in de schriften getekend, op een stapel gelegd en daarna weer uitgezocht en bij het kind neergelegd. Overigens de kinderen zitten in een kleermakers zit en komen niet van hun plek: how do you sit in Class?.. dat hoor je hier regelmatig.
Ik zie de passie, ik zie het harde werk en wat zeg je dan als je een ieder in zijn/haar waarde wilt laten?..... Ik vind dit lastig en besef mij dan ook dat ik daar goed over na wil denken.
Ongelofelijk, ik leer...